Zwaveldioxide
 







Zwaveldioxide is een giftige en bijtende stof. De stof is giftig bij inademing en kan brandwonden veroorzaken. Ze draagt bij tot de vorming van zure neerslag en van deeltjes die terug op het aardoppervlak en in oppervlaktewater kunnen terechtkomen (depositie). Door verschillende chemische reacties ontstaat uit zwaveldioxide immers onder meer zwavelzuur. Hierdoor zullen de bodem en waterlopen verzuren, waardoor er schade aan planten en dieren kan optreden.

De verzurende componenten worden over afstanden van meer dan 1000 km getransporteerd en zullen dus grensoverschrijdende problemen veroorzaken.


Deze stof kan dus omgezet worden tot sulfaatdeeltjes en zure aërosolen, die ook ademhalingsproblemen kunnen veroorzaken bij de mens. De aanwezigheid van zwaveldioxide speelt ook een rol bij de ontwikkeling van wintersmog. Door wintersmog kunnen de volgende effecten op de gezondheid optreden: een toename van luchtweg- en hartklachten, een toename van hartklachten en een verminderd prestatievermogen door een minder goede werking van de longen.


In 1980 was het Bosschildmos Flavoparmelia caperata vrijwel volledig verdwenen uit Vlaanderen door de hoge zwaveldioxideconcentraties. Wanneer de concentraties verminderden, namen de aantallen weer toe zodat het nu weer een algemene soort is geworden (2015).