Zink
 






Zink kan hormoonontregelend voor de mens zijn. Het is een milieugevaarlijke stof die zeer giftig is voor waterorganismen en die in het aquatisch milieu op lange termijn schadelijke effecten kan veroorzaken.

Zink en zinkverbindingen zullen in oppervlaktewater adsorberen aan zwevende stoffen en sedimenten.


Ze kunnen sterk accumuleren in waterorganismen. Zink staat echter niet bekend als een stof die zich ophoopt in de voedselketen.


Zink zal in de lucht veelal gebonden zijn aan of aanwezig zijn als kleine stofdeeltjes, die kunnen uitspoelen via neerslag en droge depositie.


Onder meer door het afspoelen van de beschermende zinklaag van gegalvaniseerd staal en door het langzame oplossen van dagkoten in de (zure) regen komt er jaarlijks een aanzienlijke hoeveelheid zink op en in de bodem terecht. Zink heeft een negatieve invloed op zoogdieren, planten en bodemorganismen.


Met name planten blijkens nogal wat schade te ondervinden rondom nieuwe elektriciteitsmasten als gevolg van de afspoelende zinklaag van deze masten.