Klimop

Hedera helix




De Klimop Hedera helix komt tamelijk algemeen voor in bossen, boschages, tegen rotsen en op muren op iets vochtige beschaduwde tot halfbeschaduwde plaatsen. Deze hechtende klimstruik bloeit van september tot december met gelig groene bloemen die in bolvormige schermen staan. De bloemen zijn zeer nectarrijk en worden bezocht door zweefvliegen, bijen, wespen, hommels en dagvlinders. Het is vooral zonbeschenen Klimop die bloemen draagt. Vooral op voedselrijke grond groeit deze plant snel.  

De Klimop bloeit pas op een leeftijd van 8 tot 10 jaar.

De scheuten en de stengels vormen korte hechtworteltjes. De bladeren zijn glanzend donkergroen en leerachtig. De bovenste bladeren zijn eirond. De bladeren van de niet-bloeiende stengels hebben 3 tot 5 lobben. De vruchten zijn steenvruchtjes. Deze besjes worden graag gegeten door vogels (Merel, Spreeuw, Waterhoen, duiven, lijsters) die hierdoor de zaadjes verspreiden.

De Klimop is geen parasiet. Als de scheuten en de stengels klimmen hebben de worteltjes alleen een hechtende functie. Klimop concurreert wel met bomen waarop hij groeit wel om licht. Bomen kunnen zo overgroeid worden dat deze toch afsterven. Hij kan tot 12 m hoog groeien.

Het is een zeer goede bijendrachtplant.

De bloemen worden voor de nectar druk bezocht door verschillende vlindersoorten (zoals onder meer Atalanta, Kadeni-stofuil, Bruine Herfstuil, Zwartstipvlinder, Zwartvlekwinteruil, Agaatvlinder, Roesje en Buxusmot).

Een parasiet die leeft ten koste van de Klimop is de Klimopbremraap Orobanche hederae.

De zeldzame Klimopbij Colletes hederae komt alleen af op de bloemen van Klimop.

Klimop is één van de waardplanten van het Boomblauwtje Celastrina argiolus (vlinder).

De bladeren en vooral de bessen van de Klimop zijn giftig. De bessen smaken zeer bitter, zodat het weinig waarschijnlijk is dat kinderen er veel van zullen eten. De inname van grote hoeveelheden bessen of bladeren kan bij de mens leiden tot braken, buikloop, koorts, stuipen, sufheid, coma en huiduitslag.