Hulst

De Hulst Ilex aquifolium is een groenblijvende loofboom. Deze boom heeft stekelige bladeren en krijgt felrode vruchten. Meestal heeft deze boom een struikvorm van een tweetal meter hoog. Weinig exemplaren krijgen de kans om uit te groeien tot bomen van 20 m hoog. Wanneer dit wel kan, dan kan de Hulst uitgroeien tot een flinke boom en 200 tot 300 jaar oud worden.

Op de Hulst vinden we zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen. De plant is dus in principe éénhuizig, maar op de ene struik zijn de vrouwelijke bloemen steriel en op de andere struik de mannelijke.

Deze soort houdt van een bodem waarin zich voldoende humus heeft opgehoopt. Deze bodems zijn vooral in oude bossen te vinden.

De Hulst wordt vaak aangeplant in tuinen en plantsoenen. De bessen worden gegeten en verspreid door vogels.
Het is één van de waardplanten van het Boomblauwtje Celastrina argiolus (vlinder).

Hulst wordt vaak gebruikt als kerstversiering.

De bessen veroorzaken bij inname bij de mens braken, diarree, misselijkheid, hartstoornissen, verlamming. De inname van 20 bessen is dodelijk voor kinderen.

De Hulst is één van de waardplanten van het Boomblauwtje Celastrina argiolus (vlinder).

De Hulstvlieg Phytomyza ilicis is een zwart vliegje waarvan het vrouwtje eitjes legt op de bladeren van Hulst. De uitgekomen larven boren zich een weg tussen de 2 stugge buitenzijden van het blad om het bladmoes weg te vreten. De bladeren vertonen dan bruine, blaarachtige gangen. De larve overwintert in de gang en verpopt in het voorjaar. De jonge vliegjes maken een gaatje en ontsnappen zo uit het blad. Ze laten op het bladoppervlak kleine putjes met gele vlekjes achter. De larven zelf worden gepredeerd door sluipwespen die op hun beurt hun eitjes in de larven leggen. Na verloop van tijd kruipt er dan geen jonge vlieg, maar een volwassen sluipwesp uit het blad.

Het Hulstdekselbekertje Trochila ilicina is een zeer klein zwammetje dat zichtbaar is als een zwarte stip op een oud, afgevallen blad van Hulst Ilex aquifolium.