NATUURLEXICON

Zeevonk

Noctiluca scintillans

De Zeevonk Noctiluca scintillans wordt meestal ondergebracht in de familie van de wieren en algen en meet 0,5 tot 1 millimeter doorsnede, wat heel groot is voor een alg. Dit organisme veroorzaakt het verschijnsel dat de zeegolven schijnbaar “licht geven”.

De soort bezit geen bladgroen en voedt zich min of meer als een diertje, zodat veel biologen deze soort bij de protisten indelen.

De Zeevonk kan zich op 2 manieren voeden, ofwel door voedsel aan een kleverig draadje vast te plakken en die in zijn cel naar binnen te brengen, ofwel door in groepsverband te eten. Dan vormen ze samen een soort zeef van slijmdraadjes om zich heen, waar tijdens het zinken voedsel in blijft hangen. De soort wordt tot de groep van heterotrofe algen gerekend, de heterotrofe dinoflagellaten om precies te zijn. Heterotroof betekent dat hij zelf geen voedingsstoffen kan maken zoals een plant dat kan, maar dat hij aangewezen is op voedseldeeltjes in het water. Een dinoflagellaat is een alg met een flagel of staartje. Naast de duidelijk zichtbare flagel, heeft deze soort nog een tweede klein staartje. Bij vele algen heeft dit staartje een zwemfunctie, maar bij deze soort niet.

Deze bolvormige, eencellige algjes geven licht, vooral op plaatsen waar het water in beweging is. Bij verstoring treedt er namelijk bioluminescentie op, een chemisch proces.  

Het licht van de Zeevonk kan goed worden gezien met het menselijk oog. De golven krijgen een blauwige gloed. De meeste dinoflagellaten zenden rond de 600 miljoen fotonen in een flits uit, die maar ongeveer 0,1 sec duurt.

Vissen die deze dinoflagellaten eten, krijgen door het licht een aura en vormen een gemakkelijke prooi voor roofvissen. Een schip verstoort soms zoveel dinoflagellaten dat het licht van kilometers ver kan worden gezien.