NATUURLEXICON

Wintertaling

Anas crecca

De Wintertaling Anas crecca is een eend met een lengte van 34 (vrouwtje) tot 36 cm (mannetje).

Het is onze kleinste en ook minst opvallende inheemse eendensoort. Het mannetje heeft een bruin-groene kop, een grijze rug, een witte vleugelstreep, een groene spiegel en een zwart-gele stuit. Het vrouwtje is donkerbruin en heeft een groene spiegel. De roep van deze eend klinkt als “trih-trih”.

Deze eend bewoont wateren met rijk begroeide oevers, moerassen en ondergelopen weilanden. De Wintertaling zeeft zaden van waterplanten en moerasplanten uit het water.

In dieper water (meer dan 20 cm) grondelt dit dier. De verplaatsingen gebeuren meestal groepsgewijs. Op die manier wordt het nadeel van het kleine formaat opgevangen.  

Het nest wordt gebouwd met plantendelen en donsveertjes in een dichte begroeiing op de grond.

In mei legt het vrouwtje 8 tot 10 eieren. Het vrouwtje broedt en verzorgt de jongen.  

Het is in Vlaanderen een schaarse broedvogel. Als doortrekker en wintergast komt hij talrijker voor.

Een afname van de aantallen wordt deels toegeschreven aan verdroging en verbossing van hoogvenen, vennen en ondiepe zoetwaterplassen met veel randbegroeiing.

Afname vindt echter soms ook plaats in natuurgebieden met verhoogde waterstanden.

De kansen op broeden in agrarisch cultuurlandschap zijn sterk verminderd gezien de huidige intensieve bedrijfsvoering.

Deze vogel is gevoelig voor ingrepen in het broedgebied, zoals maaiwerkzaamheden.  

Ook de mogelijkheid van grootschalige biogeografische processen (verschuivingen binnen Noordwest-Europa) mag niet worden uitgesloten.