NATUURLEXICON

Kaalkap

Kaalkap of kaalslag is een bosbouwmethode waarbij een zodanig grote oppervlakte wordt gekapt dat de kapvlakte niet meer volledig onder invloed staat van het bosklimaat. Alle of bijna alle bomen van een bosbestand worden immers ineens gekapt en afgevoerd.

Er ontstaat dan een lege kapvlakte. Economisch gezien heeft dit zijn voordelen, maar ecologisch betekent een grootschalige kaalkap een catastrofe. Er wordt een harde klap toegebracht aan het bosecosysteem.

Het bosklimaat valt weg en het bosecosysteem wordt grondig verstoord. Zaailingen worden weggeconcurreerd door pionierplanten die goed gedijen op kale vlakten. Door een versnelde afbraak van de opgestapelde humus spoelen de voedingsstoffen bij regenval weg alvorens ze door de bomen opgenomen kunnen worden. Dit kan leiden tot een zogenaamde standplaatsdegradatie. Op hellingen kan zelfs bodemerosie optreden.

Na een kaalkap wordt meestal kunstmatig herbebost, hoewel soms ook natuurlijke verjonging tot de mogelijkheden behoort.

Een ecologisch meer verantwoorde maatregel is de selectieve kap of dunning.