NATUURLEXICON


Bezemkruiskruid

Senecio inaequidens


Het Bezemkruiskruid Senecio inaequidens is een adventiefplant, die oorspronkelijk afkomstig is uit Zuid-Afrika, maar sinds de jaren 1970 bij ons ingeburgerd is. Ze werd in Europa reeds in het begin van de twintigste eeuw geïntroduceerd met ingevoerde wol. Aanvankelijk kwam deze plant alleen voor nabij wolwasserijen.

Deze soort vinden we ondertussen soms massaal langs spoorwegen, op middenbermen van autowegen en vaak op andere stenige plaatsen. Ook in de grote steden wordt ze gevonden.

De plant houdt van een matig voedselrijke bodem. De gele bloemen staan in hoofdjes van 18 tot 25 mm breed. De plant bloeit van juni tot december. De bladeren zijn lancetvormig, tot 5 mm breed en onregelmatig getand. Ze zijn 3 tot 10 cm lang. De stengel is sterk vertakt. De plant kan een meter hoog worden.

De plant is giftig door de aanwezigheid van pyrolizidine. Deze stof steekt in de hele plant. Het is een alkaloïde dat na inname bij mens en dier ernstige leverstoornissen kan veroorzaken. 

De plant kan wel 10.000 zaadjes produceren die tot 40 jaar lang hun kiemkracht blijven behouden. Ze is vorstbestendig en sterft in de winter niet af. Deze plant kon zich reeds over grote delen van de wereld verspreiden. De laatste jaren neemt die verspreiding nog toe. Naast haar giftigheid verstoort deze exoot de inheemse flora. Vooral in duingebieden wordt ze bestreden. Op schrale, droge weiden is er ook gevaar voor vergiftiging van het vee.

Paarden kunnen sterven door het eten van deze plant.  

De plant wordt begunstigd door de klimaatverandering.  

Home